Kijkwijzer film.

Recensie:

Credits:

Romijn Conen: Olivier
Betje Koolhaas: Barbara
Christiaan Montanus: Ronnie

Directed by Martijn Hullegie
Script by Helen van Oosten
Produced by Andre Bos
Original Music by Irene Vivanco
Cinematography by Rick David
Film Editing by Allard Zoetman
Casting by Betty Post
Set Decoration by Loes van Dorp
Costume Design by Fanny Kieft
Makeup artist: Ki Chul Groenevelt

De film gaat over een man en vrouw die elkaar graag laten schrikken. Ze maken dan foto’s van het gezicht van de ander en hangen die foto’s op. Maar bij een grap van de man gaat het mis. De film is een echte thriller.

Het acteerwerk was redelijk, het had allemaal wat uitbundiger kunnen zijn maar de emoties werden wel goed overgebracht.

Wat de kijker er van vond is bij iedereen anders, sommigen zullen de film eng vinden omdat ze schrikken. en leuk en sommigen zullen de film grappig vinden omdat het een beetje overdreven is allemaal.  Terwijl andere het een hele slechte film vinden omdat ze verwachtten te schrikken maar dat helemaal niet hoeven. Als je de film saai vond komt dat waarschijnlijk omdat je het niet eng vond. Dat was namelijk het doel van de film.

Omdat het een thriller was werd er vooral gebruik gemaakt van blacklight. Er was veel geschreeuw en gegil maar muziek werd niet of nauwelijks gebruikt. De montage was onopvallend, de scenes liepen vloeiend in elkaar over en leidde niet af. Er was een continue in de film, de volgorde was logisch en er waren geen flashbacks of flashforwards. Het camera gebruik was rustig en de camera standpunten waren logisch ten opzichte van de werkelijke kijk.

Ik zou niet echt zo een doel kunnen bedenken wat de regisseur met de film wil bereiken. Het enige wat ik er uit kan opmaken is dat als je grappen heel erg ver gaan er een risico bestaat dat er iets mis gaat en je dan dingen doen die niet de bedoeling zijn…

Ik vond de film niet geweldig maar ook niet slecht. Het is een grappig verhaal en soms schrik je wel. Alleen het acteerwerk liet de wensen over en het was tekort om je echt in te leven in het verhaal en de personages te leren kennen.